tempus是什么意思_tempus读音|解释_tempus同义词|反义词

tempus

芬兰语

名词

tempus

  1. (语言学, 过时) 时态

变格

tempus (Kotus 变格类型 39/vastaus,无层级变化)的变格
主格 tempus tempukset
属格 tempuksen tempusten
tempuksien
部分格 tempusta tempuksia
入格 tempukseen tempuksiin
单数 复数
主格 tempus tempukset
宾格 nom. tempus tempukset
gen. tempuksen
属格 tempuksen tempusten
tempuksien
部分格 tempusta tempuksia
内格 tempuksessa tempuksissa
出格 tempuksesta tempuksista
入格 tempukseen tempuksiin
所格 tempuksella tempuksilla
夺格 tempukselta tempuksilta
向格 tempukselle tempuksille
样格 tempuksena tempuksina
变格 tempukseksi tempuksiksi
具格 tempuksin
缺格 tempuksetta tempuksitta
共格 tempuksineen
tempus 的所有格形式 (变格类型 vastaus)
所有者 单数 复数
第一人称 tempukseni tempuksemme
第二人称 tempuksesi tempuksenne
第三人称 tempuksensa

词源1

  • 源自原始印欧语 *tempos (伸长),源自词根*temp- (伸长),参见templum (圣地)tempora。语义变化可能是“伸长的” → “(时间)延长的” → “时间,场合”。
  • 或源自原始印欧语 *temh₁- (切,割)。参见拉丁语 temnōtondeōtemplum古希腊语 τέμνω (témnō)。词源发展对比英语time
  • 从副词形temperī来看,本词的变格形可能最初类似genus

名词

tempus n(属格 temporis); 第三类变格

  1. (书面) 时间时节
    ad/in tempus
    tempus diurnum白天
    • c. 37 BCE – 30 BCE, Virgil, Georgicon III.284:
      sed fvgit intereā fvgit inreparābile tempvs
      但同时,它流逝了,流逝了……这无法挽回的时间
    • c. 99 BCE – 55 BCE, Lucretius, De rerum natura 5.220:
      Cur anni tempora morbos adportant?
      为何一年四季总会带给人悲伤?
    1. (特指) 期间
      • 397 CE – 401 CE, Aurelius Augustinus Hipponensis, Confessions 4:
        per īdem tempus annōrum novem, ab ūndēvīcēnsimō annō aetātis meae ūsque ad duodētrīcēnsimum, sēdūcēbāmur et sēdūcēbāmus
        在从我19岁到28岁的这9年,我误入歧途,并带领其他人跟随我。
  2. (转义)
    1. (书面)
      1. (统称) 时间
      2. (特指) 契机机会
        in tempore正好
        ad tempus venīre正好来到
        ante tempus太早 (字面意思是“比正好的时间早”)
    2. (转义):
      1. (用复数) 情况状况
        prō tempore根据情况
      2. (诗歌, 修辞) 数量
      3. (语法) 时态
变格

第三类变格名词(中性,imparisyllabic non-i-stem)。

单数 复数
主格 tempus tempora
属格 temporis temporum
与格 temporī temporibus
宾格 tempus tempora
夺格 tempore temporibus
呼格 tempus tempora
派生词
派生语汇
  • 盎格鲁-诺曼语: tens
  • 阿斯图里亚斯语: tiempu
  • 巴斯克语: denbora
  • 达尔马提亚语: tiamp
  • 英语: tense
  • 弗留利语: timp
  • 加利西亚语: tempo
  • 伊斯特拉语: tenpo
  • 意大利语: tempo
    • 书面挪威语: tempo
  • 那不勒斯语: tiempo
  • 书面挪威语: tempus
  • 拉登语: tëmp
  • 帕皮阿门托语: tempo
  • 古法语: temps, tans, tens
  • 古奥克语: tems
  • 皮埃蒙特语: temp
  • 葡萄牙语: tempo
  • 罗马尼亚语: timp
  • 罗曼什语: temp
  • 俄语: темп (temp)
  • 撒丁语: tempus
  • 西西里语: tempu
  • 西班牙语: tiempo
  • 瑞典语: tempus
  • 威尼斯语: tenpo, tènp
  • 威尔士语: tymor

词源2

源自词源1。参见古英语 þunwang ()中古高地德语 tinnetinge (额头,颞)

较少用单数形,参见古希腊语τὰ καίρῐᾰ (tà kaíria)

名词

tempus n(属格 temporis); 第三类变格

  1. (用复数, 解剖学)
  2. (诗歌, 转义)
变格

第三类变格名词(中性,imparisyllabic non-i-stem)。

单数 复数
主格 tempus tempora
属格 temporis temporum
与格 temporī temporibus
宾格 tempus tempora
夺格 tempore temporibus
呼格 tempus tempora
派生语汇

词源3

源自词源1。

名词

tempus n(属格 temporis); 第三类变格

  1. (中世纪拉丁语, 罕用) 天气
变格

第三类变格名词(中性,imparisyllabic non-i-stem)。

单数 复数
主格 tempus tempora
属格 temporis temporum
与格 temporī temporibus
宾格 tempus tempora
夺格 tempore temporibus
呼格 tempus tempora
派生语汇

参考资料

  • tempus in Charlton T. Lewis & Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879
  • tempus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • tempus在Charles du Fresne du Cange的Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • tempus在Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français (拉丁语-法语详解词典), Hachette中的内容
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be separated by an immense interval of space and time: intervallo locorum et temporum disiunctum esse
    • time passes: tempus praeterit, transit
    • to have time for a thing: tempus habere alicui rei
    • I have no time to do something: tempus mihi deest ad aliquid faciendum
    • to pass one's time in doing something: tempus consumere in aliqua re
    • to waste time on something: tempus terere, conterere (in) aliqua re
    • to employ one's time in..: tempus conferre ad aliquid
    • to devote time to anything: tempus tribuere alicui rei
    • to lose no time: tempus non amittere, perdere
    • to devote every spare moment to...; to work without intermission at a thing: nullum tempus intermittere, quin (also ab opere, or ad opus)
    • to spend time: tempus ducere
    • to put off till another time; to postpone: aliquid in aliud tempus, in posterum differre
    • to require, give, take time for deliberation: tempus (spatium) deliberandi or ad deliberandum postulare, dare, sibi sumere
    • to accommodate oneself to circumstances: tempori servire, cedere
    • since the time that, since (at the beginning of a sentence): ex quo tempore or simply ex quo
    • at the same moment that, precisely when: eo ipso tempore, cum; tum ipsum, cum
    • occasions arise for..: incidunt tempora, cum
    • circumstances demand: tempus (ita) fert (not secum)
    • it is high time that..: tempus maximum est, ut
    • the present day: haec tempora, nostra haec aetas, memoria
    • in our time; in our days: his temporibus, nostra (hac) aetate, nostra memoria, his (not nostris) diebus
    • in the time of Pericles: aetate (temporibus) Periclis
    • in old days, in the olden time: antiquis temporibus
    • the imperial epoch: tempora Caesariana
    • a man of considerable learning for those times: vir ut temporibus illis doctus
    • in process of time: tempore progrediente
    • at the first opportunity: primo quoque tempore
    • at this moment: hoc tempore
    • in an instant: puncto temporis
    • at the important moment: momento temporis
    • just at the critical moment: in ipso discrimine (articulo) temporis
    • on the spur of the moment: temporis causa
    • to be there at a given time: ad tempus adesse
    • for a short time: ad exiguum tempus
    • for a short time: brevis or exigui temporis
    • after some time: spatio temporis intermisso
    • at present; for the moment: in praesentia, in praesens (tempus)
    • the spirit of the times, the fashion: saeculi consuetudo or ratio atque inclinatio temporis (temporum)
    • the succession of the four seasons: commutationes temporum quadripartitae
    • in spring, summer, autumn, winter time: verno, aestivo, auctumnali, hiberno tempore
    • the charms of spring: suavitas verni temporis
    • morning, noon, evening, night: tempus matutīnum, meridianum, vespertinum, nocturnum
    • the morning hours: tempora matutina
    • to live (all) one's life (honourably, in the country, as a man of learning): vitam, aetatem (omnem aetatem, omne aetatis tempus) agere (honeste, ruri, in litteris), degere, traducere
    • the last stage of life, one's last days: extremum tempus aetatis
    • under such unfavourable circumstances: in tanta rerum (temporum) iniquitate
    • according to circumstances: pro re (nata), pro tempore
    • according to circumstances: pro tempore et pro re
    • not to leave off work for an instant: nullum tempus a labore intermittere
    • to spend one's leisure hours on an object: otiosum tempus consumere in aliqua re
    • to devote all one's leisure moments to study: omne (otiosum) tempus in litteris consumere
    • the history of our own times; contemporary history: memoria huius aetatis (horum temporum)
    • universal history: omnis memoria, omnis memoria aetatum, temporum, civitatum or omnium rerum, gentium, temporum, saeculorum memoria
    • to consult history: memoriam annalium or temporum replicare
    • the mythical period, the heroic age: tempora heroica (N. D. 3. 21. 54)
    • to go back to the remote ages: repetere ab ultima (extrema, prisca) antiquitate (vetustate), ab heroicis temporibus
    • chronology: temporum ratio, descriptio, ordo
    • to observe the chronological order of events: temporum ordinem servare
    • to observe the chronological order of events: servare et notare tempora
    • to narrate events in the order of their occurrence: res temporum ordine servato narrare
    • to make a chronological mistake: temporibus errare (Phil. 2. 9. 23)
    • to calculate the date of an event: ad temporum rationem aliquid revocare
    • to be exact in calculating dates: diligentem esse in exquirendis temporibus
    • to speak extempore: subito, ex tempore (opp. ex praeparato) dicere

拉脱维亚语

名词

tempus m

  1. temps的宾格复数形

新挪威语

词源

源自拉丁语 tempus (时间)tempo同源对似词

发音

  • IPA(帮助)/ˈtɛmpʉs/

名词

tempus n(定单数 tempuset,不定复数 tempus,定复数 tempusa

  1. (语言学, 语法) 时态

变格

Template:Nn-noun-infl

参考资料


撒丁语

词源

源自拉丁语 tempus,源自原始印欧语 *tempos (拉长),源自词根*temp- (拉长)

发音

名词

tempus m(复数 tempos

  1. (可数, 不可数) 时间
  2. (不可数) 天气