kanca
匈牙利语
词源
借自一斯拉夫语族语言,可能源自原始斯拉夫语 *koňь。[1]
发音
- IPA(帮助):[ˈkɒnt͡sɒ]
- 断字:kan‧ca
- 韵部:-t͡sɒ
名词
kanca(复数 kancák)
变格
变格(词干:长/高元音,元音和谐律:后) | ||
---|---|---|
单数 | 复数 | |
主格 | kanca | kancák |
宾格 | kancát | kancákat |
与格 | kancának | kancáknak |
工具格 | kancával | kancákkal |
因果格 | kancáért | kancákért |
转移格 | kancává | kancákká |
到格 | kancáig | kancákig |
样格-形式 | kancaként | kancákként |
样格-情态 | — | — |
内格 | kancában | kancákban |
顶格 | kancán | kancákon |
接格 | kancánál | kancáknál |
入格 | kancába | kancákba |
上下格 | kancára | kancákra |
向格 | kancához | kancákhoz |
出格 | kancából | kancákból |
上格 | kancáról | kancákról |
夺格 | kancától | kancáktól |
kanca 的所有格形
|
派生词
- kancacsikó
参考资料
- ↑ Zaicz Gábor, Etimológiai Szótár, Tinta Könyvkiadó, ISBN 963 7094 01 6
印尼语
词源
源自爪哇语 kanca (ꦏꦚ꧀ꦕ, “朋友”),源自古爪哇语 kañca (“朋友”)。
发音
名词
kanca(复数 kanca-kanca,第一人称所有格 kancaku,第二人称所有格 kancamu,第三人称所有格 kancanya)
其他写法
- konco (非标准, 印尼), konco (标准马来语, 文莱, 马来西亚, 新加坡)
派生词
- perkancaan
- kanca pelangkin
拓展阅读
- “kanca” in Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.
爪哇语
其他字体 | |
---|---|
喀拉坎文 | ꦏꦚ꧀ꦕ |
拉丁字母 | kanca |
词源
源自古爪哇语 kañca (“朋友”)。
名词
kanca(krama-ngoko kanca)
派生语汇
- → 印尼语: kanca
参考资料
- "kanca" in W. J. S. Poerwadarminta, Bausastra Jawa. J. B. Wolters' Uitgevers-Maatschappij N. V. Groningen, Batavia, 1939
土耳其语
词源
源自鄂图曼土耳其语 قانجه (kanca),源自威尼斯语 ganzo。
名词
kanca(定宾格 kancayı,复数 kancalar)