beul
荷兰语
词源
源自中古荷兰语 buel ← buedel ← 古荷兰语 *budil ← 原始日耳曼语 *budilaz。
发音
- IPA(帮助):/bøːl/
音频 - 断字:beul
- 韵部:-øːl
名词
beul m(复数 beulen,指小词 beultje n)
- 刽子手,行刑人
- 近义词: scherprechter
- 〈喻〉 残忍的人
- 近义词: sadist、wreedaard
派生词
- afbeulen
- beulin
- beulskap
- beulsknecht
- beulswerk
- dierenbeul
- mensenbeul
苏格兰盖尔语
词源
源自古爱尔兰语 bél(对比爱尔兰语 béal, 曼岛语 beeal),源自原始凯尔特语 *wewlos(对比威尔士语 gwefl (“嘴唇”), 康沃尔语 gwevel)。[1]
发音
- IPA(帮助):/piaɫ̪/
名词
beul m(属格单数 beòil,复数 beòil)
派生词
派生词
- beulaibh (“前面”)
- beul-aithris (“口腔”)
- beul an latha
- feusag-bheòil (“髭”)
- seòmar-beòil (“前屋”)
参考资料
- ↑ Matasović, Ranko (2009) Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, ISBN 978-90-04-17336-1, 页419