beleaguer 英语 词源 源自荷兰语 belegeren。发音 (英国) IPA(帮助):/bɪˈliː.ɡə/, /bəˈliː.ɡə/ (美国) IPA(帮助):/bɪˈli.ɡɚ/ 韵部:-iːɡə(r)动词 beleaguer(第三人称单数简单现在时 beleaguers,现在分词 beleaguering,一般过去时及过去分词 beleaguered) 围攻,包围 近义词:besiege 纠缠,缠住,困住;使(人)烦恼,烦扰 近义词:harass, beset, vex派生词 名词:beleaguerment