กันยายน
泰语
词源
源自กันยา (gan-yaa, “少女”) + อายน (“到来；循环；进程”)；字面意思为“少女（室女座）的到来”；一般认为是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亚西·孙通沃汉 (1822–1891) 所造[1]，官方上最早用于1890年4月1日拉玛五世颁布的法令。[2]
发音
| 写法 | กันยายน k ạ n y ā y n | |
| 音素 | กัน-ยา-ยน k ạ n – y ā – y n | |
| 泰语罗马化 | 派汶拼音 | gan-yaa-yon |
| 皇家转写 | kan-ya-yon | |
| (标准泰语) IPA(说明) | /kan˧.jaː˧.jon˧/(R) | |
专有名词
กันยายน (gan-yaa-yon)
缩写
缩写
参见
- (格里历月份) มกราคม (má-gà-raa-kom), กุมภาพันธ์ (gum-paa-pan), มีนาคม (mii-naa-kom), เมษายน (mee-sǎa-yon), พฤษภาคม (prʉ́t-sà-paa-kom), มิถุนายน (mí-tù-naa-yon), กรกฎาคม (gà-rá-gà-daa-kom), สิงหาคม (sǐng-hǎa-kom), กันยายน (gan-yaa-yon), ตุลาคม (dtù-laa-kom), พฤศจิกายน (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon), ธันวาคม (tan-waa-kom) (Category: 泰语_格里历月份)
参考资料
- ↑ ส.พลายน้อย (2019-04-12), “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”, ศิลปวัฒนธรรม[1] (泰语), Bangkok: มติชน, 取回于2020-01-01
- ↑ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01), “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”, ราชกิจจานุเบกษา[2] (泰语), 卷5, 期52, Bangkok: โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01, 页451–456
