тиин
哈卡斯语
词源
源自原始突厥语 *dEgiŋ (“松鼠”)。
名词
тиин (tiin)
变格
тиин (tiin)的变格
| 单数 | 复数 | |
|---|---|---|
| 主格 | тиин (tiin) | тииннер (tiinner) |
| 属格 | тииннің (tiinníñ) | тииннернің (tiinnerníñ) |
| 与格 | тиинге (tiinge) | тииннерге (tiinnerge) |
| 宾格 | тиинні (tiinní) | тииннерні (tiinnerní) |
| 位置格 | тиинде (tiinde) | тииннерде (tiinnerde) |
| 夺格 | тииннең (tiinneñ) | тииннердең (tiinnerdeñ) |
| 方向格 | тиинзер (tiinzer) | тииннерзер (tiinnerzer) |
| 工具格 | тииннең (tiinneñ) | тииннернең (tiinnerneñ) |
